Actuele nesten
Op deze pagina lees je het dagboek van het nest of de nesten die op dit moment bij ons opgroeien. Je leest het gewoon door van boven naar beneden te scrollen. Wekelijks zie je de evolutie van de nesten.
Op 15 april 2023 werden de pups van Romy en Teo geboren:
6 reuen en 4 teven
Omdat we wisten dat het een groot nest zou worden, besloten we op dag 59 de pups te laten geboren worden via een keizersnede. Romy wist nog amper hoe zich neer te leggen. Haar buik stond bol en gespannen. Was de geboorte niet voor vandaag, dan voor morgen. Maar op een zaterdagmiddag tref je meestal meer dierenartsen aan in de groepspraktijk dan op een zondag.
De keizersnede verliep ongelooflijk vlot en op een half uurtje waren alle pup gezond en wel op de wereld
De keizersnede verliep ongelooflijk vlot en op een half uurtje waren alle pup gezond en wel op de wereld
Week 1
De eerste week hebben alle pups goed doorsparteld. Het blijft toch altijd bang afwachten. Heeft er niet eentje een verborgen gebrek? Maar neen hoor: ze doen het allemaal prima. De gewichten gaan goed omhoog en eigenares Sandra heeft beslist dat ze volgende week alleen mogen slapen. Dan doe je enkel als je de moederteef vertrouwt. Romy is een modelmoeder en laat haar kroost geen moment in de steek. De gewichten gaan goed de lucht in en alle pups volgen hun groeicurve.
Week 2
De tweede week is achter de rug. Alle pups zijn nu besproken en de toekomstige eigenaars zijn naarstig op zoek naar een naam beginnend met een W. Originaliteit lijkt hierbij heel belangrijk... De pups trekken zich daar gelukkig niets van aan. Drinken is de boodschap. De oogjes zijn open en met een wazige blik verkennen ze de wereld rondom zich.
Week 3
De waggelweek noemen we de derde week. De richel mag eruit, de oogjes zijn allemaal open en ze kunnen nu geluiden waarnemen. Volgende week gaan we van start met vast voedsel en komen alle mensen voor het eerst een kijkje nemen. Dat wordt wat! Mama Romy blijft nog steeds in de buurt maar een wandeling met Mila kan gelukkig nu wel. Langzamerhand neemt Sandra de teugels in handen. Naast de dagelijkse weging wordt het bijvoeren nu belangrijk. En reken maar dat ze honger hebben.
Week 4
Het rondlopen lukt ze nu al aardig. Ze worden nu een paar keer per dag bijgevoerd en daardoor staan ze ook wat steviger op de benen. Ze leren hun familieleden kennen en beginnen te bekvechten wanneer ze gegeten hebben en klaarwakker zijn. De toekomstige eigenaars komen op bezoek: een moment waar ze lang naar uitkeken. Hun vragen brengen ze mee en daar geven wij uiteraard het passend antwoord op...
Week 5
Nu zijn het al echte hondjes. Door het -eindelijk- goeie weer mogen de pups al eens naar buiten. Een nieuwe wereld gaat voor hen open. Ze doen het voortreffelijk en moeder Romy houdt nog steeds een oogje in het zeil. Voor de toekomstige eigenaars wordt het nu aftellen...
Week 6
De zesde week is een belangrijke week: in functie van het gezin wijzen we de pups toe. Daar zijn we dagen mee zoet en stappen we zeker niet over één nacht ijs. Dit is één van de belangrijkste taken voor de fokker: zorg dat er een goeie match is. Gelukkig kunnen wij buigen over veertig jaar ervaring. Altijd tevreden mensen gehad. Ook voor de eigenaars is dit een opluchting. Ze weten wat ze mogen verwelkomen en dat zorgt voor gemoedsrust. Nu nog een week aftellen en dan is het zover!
De pups met hun knuffel...
Week 7
De laatste week. Alles staat nu in het teken van de grote uittocht. De pups zijn zindelijk (met weliswaar nog een ongelukje hier of daar; de dierenarts kwam langs om de pups te vaccineren en te chippen. En... eindelijk krijgen we ook de zon te zien. De wind is nog guur maar mits een plastiek scherm aan de windzijde kunnen de pups lekker buiten spelen en ontdekken. Zalig vinden ze dat. En op het eind van die week begint dan de grote uittocht: op weg voor een nieuw avontuur naar baasjes die ze met open armen ontvangen en samen hopelijk voor vele jaren plezier zullen beleven. Dank je wel Sandra, Alyssa en Michel. Jullie hebben mooi werk geleverd!
Onze trotse eigenaars
Op 10 september 2022 werden de pups van Romi en Teo geboren:
6 reuen en 3 teven
Eerder dan verwacht (de bevalling werd voorzien voor 12 oktober) werden de pups van Romi met een keizersnede op de wereld gezet. Het werk voor Christel en familie kan beginnen. We hadden graag 6 teven gehad maar helaas: het geslacht kan je niet voorspellen en evenmin veranderen. Dus moesten een aantal mensen hun verwachtingen en hun keuze bijstellen...
Week 1
De pups zijn nu een week oud. Ongelooflijk hoe snel de puppy's groeien. Het blijft verbazen. In tegenstelling tot haar eerste nest zit er nu toch kleur tussen. Geen enkele pup blijft achter in gewicht: ze volgen hun groeicurve zoals het hoort. Alle pups zijn ondertussen besproken waardoor de wachtlijst weer wat ruimte laat voor nieuwe mensen.
Week 2
Ook de tweede week hebben de pups goed doorstaan. Mama Romi bewaakt haar pups tegenover Felice, de dochter uit haar eerste nest. Nieuwsgierig steekt ze dan haar kop in de werpkist. Dat kan nog net. Maar in de werpkist klimmen wordt toch uitdrukkelijk verboden. Er zijn grenzen en die worden bewaakt door mama Romi. Hun gewicht gaat de lucht in zoals het hoort. Sinds de geboorte hebben ze op twee weken tijd hun gewicht bijna verdrievoudigd. Hun oogjes zijn nu open en ze 'zwemmen' rond in de werpkist. Christel gaat nu bijvoeren want de melk van Romi wordt nu volop geconsumeerd...
Week 3
In de derde week maken de pups een ware metamorfose door. De werpkist maakt plaats voor een binnenren waar ze proberen hun weg te zoeken. Erg vast op de benen zijn ze nog niet maar het lukt toch al aardig. Ook ontdekken ze dat ze niet alleen op de wereld zijn. Halfzus Felice kan het niet laten om regelmatig haar kop te laten zien. Ook kregen we de eerste bezoekers over de vloer: een aangename of een hernieuwde kennismaking.
Week 4
Deze week begonnen we de melk af te bouwen en kregen de pups een papje van kunstmelk met gemalen vlees te eten. In het begin was het kliederen maar algauw wisten ze waar Abraham de mosterd vandaan haalde. Om de controle te behouden eten ze nu elk uit hun eigen potje en worden ze elke dag gewogen. Twee kilo is in zicht. Niet te geloven hoe snel zo'n pup kan groeien. Moeder Romi houdt de boel proper terwijl halfzus Felice de vieze mondjes schoon lebbert...
Week 5
De vijfde week: de pups rennen nu naar buiten en spelen dat het een lieve lust is. De karakters vormen zich nu en je kan er de leiders zo uitpikken. Voor ons is het nu makkelijker om te bekijken welke pup bij welke familie het best past. Families met jonge kinderen, oudere kinderen; zij die al een hond hebben; beginners... voor elk wat wils!
Week 6
Vandaag zijn de pups zes weken oud. Mini hondjes van bijna 4 kilo. Heel veel werk voor Christel. Ze eten het haar van je kop. En daarna pip en kaka... Je bent de hele dag in de weer. Ze spelen en slapen veel. Ondertussen vormt zich hun karakter. Wanneer 's morgens het licht aanfloept staan er al een aantal aan de deur om als een speer naar buiten te vluchten voor een kleine of grote boodschap. Die zijn al zindelijk nog voor ze naar hun huis vertrekken. Nog een week en dan wacht hen het grote avontuur...
Week 7
Het avontuur voor Romi zit er op: twee nesten heeft ze gehad en volgend jaar is het aan haar dochter Felice. Benieuwd of ze ons ook van die prachtige pups schenkt. De pups mogen vanaf nu van de moeder weg. Ze gaan hun nieuw avontuur tegemoet. Het blijft een spannende belevenis. De nieuwe eigenaars die alles in gereedheid hebben gebracht om een mooie toekomst voor hen en hun nieuwe vriend te garanderen. Ondertussen namen we nog wat mooie foto's, kregen ze de nodige inentingen en werden ze gechipt.
Het afscheid
Na het werk van Christel is het nu aan de nieuwe eigenaars om verder hun pup te socialiseren en op te voeden. Een mooi leven lacht hen tegemoet... Gefeliciteerd en neem vooral veel foto's want voor je het weet zijn ze alweer groot...
Op 6 mei 2022 werden de pups van Omi en Harry geboren: 2 reuen en 2 teven
Op 6 mei 2022 was het zover: het laatste nest van Omi werd geboren. Volgens de dierenarts mochten we een 'normaal' nest verwachten: 6 pups. De bevalling was uitgerekend op 9 mei. Drie dagen vooraf daalde haar temperatuur en moesten we snel een keizersnede inplannen: geen seconde te vroeg. Op de foto hadden we helaas maar 4 pups gezien maar die moesten er nu snel uit. Aan de eerste twee hadden we werk. De laatste twee floepten uit de baarmoeder. Alle vier waren ze gezond en dat maakte veel goed. Helaas voor onze wachtlijst konden we maar vier namen wegstrepen. De natuur heb je nooit in handen; hoe hard je ook je best doet...
Week 1
Als je de evolutie ziet bij alle nesten die bij ons werden geboren, kun je dezelfde vaststelling maken: komen ze de eerste dagen goed door dan zijn ze vertrokken.Met vier pups en een goeie, ervaren moeder heb je er natuurlijk geen omkijken naar. Hilde heeft er amper drie nachten bij moeten slapen. Omi gaat zo rustig met haar pups om dat we zonder zorgen kunnen slapen. 's Nachts sta ik wel een paar keer op voor het toiletbezoek en daal ik even de trappen af om te zien of iedereen goed ligt. Omi ligt er ook niet constant bij. Ze gaat overdag mee wandelen of ligt bij ons op het terras van de zon te genieten. Mientje moeten we wel in het oog houden. Als halfzus van de pups denkt ze vaak dat zij eigendomsrecht heeft...
Week 2
De tweede week is achter de rug. De oogjes zijn al open en hun gewicht schiet omhoog. Mama Omi laat hen nu vaak alleen maar blijft altijd in de buurt. Mientje heeft nu ook door dat dit niet haar pups zijn. Omi, te braaf voor deze wereld, laat veel toe maar gelukkig zijn wij er om Mientje uit de kist te houden.
Week 3
De pups zijn vandaag drie weken oud. De oogjes én oortjes zijn open. Start met de volgende fase: het leren rondlopen in de bak. Voorlopig houden ze het nog bij waggelen... Volgende week beginnen we met bijvoeren hoewel mama Omi meer dan voldoende melk heeft voor haar vier spruiten. De eerste bezoekers kwamen al eens langs om te piepen hoe hun toekomstige vriend(in) het maakt. Twee koppels zijn oude bekenden die al jaren ervaring hebben met een 'hof Tenberge'. Maar we hebben ook twee nieuwe families. En die zijn uiteraard even welkom!
Week 4
De pups groeien als bloemkolen. Uiteraard omdat de mama slechts vier monden te voeden heeft. Ondertussen zijn we begonnen met vast voedsel. Ook dat werden ze al heel vlug gewoon. We besloten ook om de ren nu al uit te breiden. Knuffels liggen her en der als obstakels verspreid. Het rode teefje is het meest ondeugende en het ondernemendst. Zij was het ook die als eerste in de smiezen had, dat er bij een open hekken een nog grotere wereld te ontdekken viel... dat belooft!
Week 5
Wanneer de pups vijf weken oud zijn dan zijn nog nog moeilijk in hun binnenverblijf te houden. Ze willen én moeten de buitenwereld zien. Vanaf nu begint de inprentingsfase en dan is het belangrijk dat ze indrukken opdoen. Indrukken die een blauwdruk voor hun verdere leven zullen zijn. En of we geluk hadden: het weer klaarde na de vele dagen van regen plots open waardoor ze praktisch de ganse dag van de zon konden genieten. Ondertussen kwam iedereen al een keertje (of twee keer) langs en verwonderde zich over de groei. Het worden serieuze 'kadetten'.
Week 6
Het was een week van puffen en blazen: deze week werd er opnieuw een dagrecord gevestigd. Maar voor de pups natuurlijk ideaal. Zij konden de hele dag spelen en stoeien in hun ren. Ze genieten nu volop van elkaars gezelschap. Nog een weekje en dan begint hun grote avontuur bij hun nieuwe eigenaars. En ze groeien terwijl je er op staat te kijken...
Week 7
De laatste week onder de vleugels van mama Omi: haar laatste kinderen zullen weldra het nest verlaten en een nieuwe toekomst tegemoet gaan. In totaal schonk zij ons 20 pups. Geen record qua aantal maar wel stuk voor stuks leuke honden. Eéntje haalde jammer genoeg geen hoge leeftijd: Sita stierf na amper een goed jaar aan kanker. Kan gebeuren maar gelukkig is dit eerder een zeldzaamheid. Het zal je toch maar overkomen.
De pups leefden heel de dag buiten en kwamen enkel binnen om te slapen. 's Morgens hoefden we zelden of nooit een kakje op te ruimen: zindelijk vanen het nest...
De foto's...
De pups leefden heel de dag buiten en kwamen enkel binnen om te slapen. 's Morgens hoefden we zelden of nooit een kakje op te ruimen: zindelijk vanen het nest...
De foto's...
Thuis
Uiteraard willen we jullie ook de eerste foto's van thuis niet onthouden. En of ze het goed maken...
Op 9 oktober 2021 werd het nest van Harry en Mientje geboren: 5 teven.
Hier verwachtten we het tweede nest van Mientje op maandag 11 oktober. Dat het er geen elf zouden zijn wisten we al na 4 weken door een echo. Op zaterdag 9 was ze ontsloten en we hadden vooraf al met de dierenartsen afgesproken om een keizersnede in te plannen. We geloofden onze eigen ogen niet wanneer er vijf teven op de wereld kwamen. Ook dit hadden we nog nooit meegemaakt... Uiteraard jammer voor hen die op een reutje hadden gemikt maar gelukkig veranderden een paar gezinnen van geslacht: een teefje was plots ook goed. Na soms (heel) lang wachten doe je wel eens wat water in de wijn en is het tegenovergesteld geslacht ook prima.
Week 1
De eerste week verliep zoals bij het nest van haar zus (zie hieronder). Er wordt veel gedronken en geslapen en de moeder wijkt geen seconde van hun zijde. Zelfs tijdens het verversen houdt ze vanop afstand een oogje in het zeil. Vanaf nu zal ze wel eens van tijd tot tijd de werpkist verlaten. Na een week bij de pups te hebben geslapen, ruilt Hilde de slaapzetel in voor haar gewone bed. Het gevaar dat er een pup wordt doodgelegen is verwaarloosbaar in deze werpkist XL. Af en toe horen we een pup piepen omdat ze de warmte van haar zussen niet meteen terugvindt.
Week 2
De tweede week is de rustigste week. De kritische periode is achter de rug. De mama weet hoe ze moet omgaan met haar kroost en zelf hebben wij er weinig tot geen werk aan. De oogjes zijn ook open gegaan maar het echte verkennen is voor volgende week!
Week 3
De derde week verliep voorspoedig: oogjes en oortjes zijn open en de eerste stapjes worden gewaggeld. Moeder Mientje ligt meestal naast de bak maar houdt toch een oogje in het zeil. Volgende week vakantieweek en dan verwachten we de eerste bezoekjes...
Week 4
Wat gaat de tijd toch snel wanneer een nest vlot opgroeit. Voor je het weet s er alweer een weekje om en zijn de pups een kilo aangekomen. Nageltjes geknipt, ontwormd en elke dag bijgevoerd. Voor Mientje is het een zware tijd. Ze zit nu aan het hoogtepunt van haar melkproductie. Ze eet drie keer per dag en nog kun je haar ribben tellen. Gelukkig zijn we al begonnen met het afbouwen. De pups eten nu volop vast voedsel en drinken... water.
Bezoek hebben we uiteraard ook gehad. De toekomstige eigenaars zien het volledig zitten...
Bezoek hebben we uiteraard ook gehad. De toekomstige eigenaars zien het volledig zitten...
Week 5
Het weer buiten is niet om naar huis te schrijven: het regent bij vlagen en we wachten nog even om de pups naar buiten te laten waar een nieuwe wereld wacht. Iedereen is al minstens één keer op bezoek geweest en de pups zijn ook toegewezen. Hun karakter is super: de eigenaars gaan er een fijne vriendin bij krijgen!
Week 6
In die week mochten de meisjes voor het eerst naar buiten: wat een feest! Het bleef gelukkig droog en een waterzonnetje zorgde ervoor dat de pups het geweldig vonden. Ze doen nieuwe indrukken op wat een blauwdruk is voor hun verdere leven. Regelmatig kregen we bezoek en ook hier tellen de mensen de dagen af. Binnenkort breekt de grote dag aan!
Week 7
'Het is gebeurd,' zou Erik Van Looy zeggen in 'de slimste mens' wanneer een kandidaat naar huis wordt gespeeld. Ook hier zitten we aan het eind van dit verhaal. Een geschiedenis waar wij zeven weken aan mochten meeschrijven: van geboorte tot vertrek naar de eigenaars die lang op hun nieuwe vriend moesten wachten maar hun geduld nu eindelijk beloond zien met een wolk van een pup: een wolk van een pup. De vijf meisjes hebben we geprobeerd goeie manieren bij te brengen; ze zijn aanhankelijk maar voor hun nieuwe baasjes is er nog een weg te gaan: eentje van vallen en opstaan; eentje met succes en tegenslag. Maar uiteindelijk hopen we dat ze allemaal een meerwaarde mogen betekenen in het gezinsleven van hun baasjes. Veel succes! We leggen er de riem nu voor een aantal maanden af. En hopelijk kunnen we jullie in 2022 verblijden met een nieuw verhaal!
Op 30 september werd het nest van Harry en Romy geboren: 3 reuen en 1 teefje.
30 september was de dag waarop wij het nest verwachtten. Ze droeg de negen weken volledig uit. In overleg met de dierenarts kozen we voor een normale bevalling. Er zouden maar 5 pups worden geboren en dat leek ons doenbaar. Maar tussen theorie en praktijk is er vaak een wereld van verschil. De nacht was eerder onrustig en tegen de morgen zetten de weeën zich in. Fluitje van een cent, zo dachten we. Rond 13.00 werd de eerste pup geboren: een stuitligging waarbij de pup vastzat in het geboortekanaal. Dat werd voorzichtig trekken en hopen dat de mama een beetje zou meewerken. Het was haar eerste nest; ze had daar dus geen ervaring mee. Uiteindelijk konden we de pup toch ter wereld helpen maar veel leven zat er niet in. Na mond-aan-mond beademing en hartmassage kregen we na tien minuten leven in het reutje. Oef! Een uurtje later floepte een tweede reutje er uit: geen centje pijn.
En toen werd het stil... Rond zes uur belden we de dierenarts om hulp. Een uurtje later zaten we in de consultatiekamer voor een keizersnede. Een teefje zat voor de uitgang en kon niet naar buiten. Helaas was ze overleden. Gelukkig waren we op tijd om de twee andere pups te bevrijden. Uiteindelijk werden er drie reuen en een teefje geboren.
En toen werd het stil... Rond zes uur belden we de dierenarts om hulp. Een uurtje later zaten we in de consultatiekamer voor een keizersnede. Een teefje zat voor de uitgang en kon niet naar buiten. Helaas was ze overleden. Gelukkig waren we op tijd om de twee andere pups te bevrijden. Uiteindelijk werden er drie reuen en een teefje geboren.
Week 1
Romy blijkt een fantastische moeder te zijn. In het begin wat onwennig maar algauw beschermend en verzorgend. Ze moet het nog allemaal leren maar gelukkig komen dergelijke instincten snel naar boven! De pups groeien als bloemkolen. Ze veranderen terwijl je er naar kijkt. Dagelijks worden de toekomstige eigenaars getrakteerd op foto's of een filmpje. Zo leeft iedereen vanop afstand mee.
Week 2
De oogjes zijn open gegaan deze week. Plots worden ze omgetoverd van hulpeloze wezentjes tot echte puppy's. Ze lijken je aan te kijken. Vandaar de uitdrukking: ...met van die onschuldige puppy-oogjes. Ze zitten nu in de fase dat ze leren stappen. Ook dat gaat met meer vallen dan opstaan. Binnenkort verwachten we de eerste bezoekers. Die mensen die over een aantal weken zo'n wezentje mee naar huis nemen en een mooie toekomst geven...
Week 3
In de derde week ondergaan de pups een ware metamorfose. Ze zien al goed en het stappen gaat ook elke dag beter en beter. Ze ontdekken ook dat ze niet alleen op de wereld zijn. Naast de vertrouwde moeder leren ze nu ook hun broers en zus kennen. Voor Sandra begint de klus: zij moet stilaan de moeder bijspringen. De pups krijgen nu tussendoor wat puppymelk en vast voedsel. De eerste bezoekjes mochten we ontvangen en zo konden we al kennis maken met twee families die het helemaal zien zitten!
Week 4
Wat is het leuk om de puppy's te zien groeien en bloeien. Ze spelen nu heel de dag met elkaar tot ze moe maar tevreden in slaap vallen. Alle eigenaars kwamen een kijkje nemen en tellen nu de nachtjes af tot het grote moment er aan komt. Iedereen kreeg al les over: hoe moet je een pup vastnemen. De werpkist werd vervangen door een grote ren. Ruimte hebben ze nu nodig om rond te rennen. Bibiloe komt graag en kijkje nemen en sinds enkele dagen hebben ook de pups interesse in dit kleine mormel...Ook belangrijk: de zindelijkheidstraining. En ook dat doen ze prima!
Week 5
De slapende, etende en opnieuw slapende pups zijn nu kleine deugnieten geworden die volop de wereld willen ontdekken. Zeker wanneer ze van tijd tot tijd uit hun omheining worden verlost en de keuken en living onveilig mogen maken. Naast hun moeder ontdekken ze nu ook tante Mila, Snubbeltje (die alles het liefst vanop de rugleuning van de zetel alles in de gaten houdt) en uiteraard het Pomeriaantje Bibilou die, zelf nog een snotneus, vooral interesse heeft in hun staartje. Alle pups werden ondertussen toegewezen. Iedereen tevreden. De toekomstige eigenaars volgen de kalender van dag tot dag tot...
Week 6
In de zesde week mogen ze regelmatig naar buiten. In de ren zijn ze nog amper te houden. Er zitten een aantal tuinmannen tussen die het liefst heel de tuin willen heraanleggen. En of ze genieten van hun verworven vrijheid! Naast de eigenaars tellen ook Sandra en Michel de dagen af. Hopend dat de rust dan terugkeert. Maar: ze gaan hun schatjes zeker missen...
Week 7
De laatste week is een week met dubbel gevoel: aan de ene kant wordt het tijd dat de pups naar hun nieuwe eigenaars gaan en hun nieuwe wereld ontdekken maar aan de andere kant heb je er als fokker al een hele band mee opgebouwd en is het vooruitzicht op dat komend afscheid zwaar. Maar, dat de nieuwe families vaak heel lang moesten wachten en de kinderen nog amper te houden zijn, zorgt ook voor een goed gevoel. De pup zal er meer dan welkom zijn. En gelukkig bestaat er een WhatsApp-groep waar heel veel foto's en ervaringen zullen worden gedeeld. Dank je wel aan Sandra en Michel voor de fijne zorgen, het vele opkuiswerk en wie weet... op naar een volgende!
Op 8 mei 2021 werd het nest van Harry en Romeline (Romi) geboren: 4 reuen en 5 teven
Ook hier was de geboorte enkele dagen later voorzien namelijk op 13 mei. Maar als de temperatuur zakt én weer stijgt en ze heeft ontsluiting kun je niet langer wachten. We hadden beslist om de geboorte via een keizersnede te laten plaatsvinden. De zaterdagmiddag werd alles in gereedheid gebracht en personeel opgetrommeld om te helpen opwrijven. Bij een keizersnede komen de pups snel ter wereld en kun je alle hulp gebruiken. Romi stond bol. Een rx-foto had 9 pups gezien. En zo geschiedde. Om 14.00 was alles achter de rug en konden we aan een nieuw avontuur beginnen.
Deze keer groeien de pups niet op bij ons maar 300 meter verderop bij onze vrienden Jan en Christel. Ze wilden zo graag eens een nestje fokken en hadden er al het werk ervoor over. Gelukkig kunnen wij hen met onze ruime ervaring bijstaan.
Romi deed in het begin wat onwennig: ze moet uiteraard nog alles leren maar na enkele dagen veranderde haar gedrag van onwennig naar liefdevol....
Deze keer groeien de pups niet op bij ons maar 300 meter verderop bij onze vrienden Jan en Christel. Ze wilden zo graag eens een nestje fokken en hadden er al het werk ervoor over. Gelukkig kunnen wij hen met onze ruime ervaring bijstaan.
Romi deed in het begin wat onwennig: ze moet uiteraard nog alles leren maar na enkele dagen veranderde haar gedrag van onwennig naar liefdevol....
Week 1
Elke dag even op de fiets even naar de buren om te zien of alles goed gaat. Christel leert snel en houdt goed de wacht bij de kroost van haar Romi. Het kleintje wordt om de twee uur wat bijgevoerd en ze ziet dat het elke dag beter en beter gaat. Het is leuk om de moeder met haar kleintjes bezig te zien. Ze likt en verzorgt ze 24 op 24. Haar moederinstinct is nu optimaal. Zorgen hoeven we ons niet te maken.
Week 2
Pups die worden geboren op een ander adres vergt uiteraard een aparte aanpak. Christel en Jan wonen gelukkig maar 300 meter van bij ons vandaan. Elke morgen spring ik op de fiets en ga een kijkje nemen en een praatje slaan. Hoe maken ze het? Evolueert alles volgens wens? Moeten er zaken worden bijgestuurd? De pups groeien als bloemkolen maar hoe doet het kleintje het? Hoeveel gewicht is er bij gekomen? Wordt het goed verzorgd door de moeder? Hoe knip je de nageltjes? Gelukkig bestaat er zoiets als WhatsApp waar elke dag door Christel foto's en filmpjes worden gepost. Dat maakt niet alleen de toekomstige eigenaars nieuwsgierig maar het stelt hen in staat om zich een idee te vormen over de ontwikkeling van de pups.
Binnenkort mogen ze het nest komen bezoeken!
Binnenkort mogen ze het nest komen bezoeken!
Week 3
Deze week viel ons tegen. Het kleinste teefje steeg amper in gewicht en liet het op enkele uren tijd plots hangen. De dierenarts werd er in allerijl bijgehaald maar hulp kon niet meer baten. We moesten het laten inslapen en hebben het in de tuin begraven. Twee weken was Christel in de weer om het bij te voederen of alleen aan de mama te leggen. Tevergeefs. De natuur is soms hard maar soms ook onrechtvaardig. Iemand moest worden afgebeld en verplaatst naar het volgend nest. Het is niet anders. Maar gelukkig stellen de acht het prima. Tijdens het weekend kwam er zelfs voor het eerst bezoek. Enthousiaste mensen die na een wachttijd van soms meer dan een jaar hun toekomstige vriend mochten aanschouwen. De foto's van deze week.
Week 4
In de vierde week valt er heel wat leuks te beleven. De werpkist wordt weer naar de berging gebracht en de ren wordt merkelijk uitgebreid. De pups leren nu te eten, ontdekken van alles en nog wat en bekvechten ondertussen met hun broer of zus. De moeder blijft in de buurt en gaat zelfs af en toe in de mand liggen. Ze ziet dat het goed is. Christel ontvangt het bezoek met open armen; in de WhatsApp-groep worden er elke dag foto's en filmpjes gepost. Van tijd tot tijd krijgen de toekomstige eigenaars een instructiefilmpje te zien waar we handige tips en tricks delen. Kennis moet je nooit voor jezelf houden. Een goede start is de helft van het werk.
Het weer was prachtig de laatste dagen en daardoor kunnen ze ook al eens naar buiten...
Het weer was prachtig de laatste dagen en daardoor kunnen ze ook al eens naar buiten...
Week 5
De pups zijn nu vijfweken oud en wegen net geen of net iets meer dan 4kg. Ze groeien als bloemkolen en beseffen nu volop dat ze broertjes en zusjes hebben. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat is het dolle pret vaak tot wanhoop van de gastvrouw want net als kleine kinderen willen ze 's avonds vaak niet vroeg naar bed. Uiteraard slapen ze veel door de dag door. Ze zijn nu echte pocket-goldentjes geworden. De kwaliteit druipt er van af. De toekomstige eigenaars zullen over een aantal weken heel veel bekijks én succes hebben...
Week 6
We zijn een week en een kilo later: de pups doen het ongelooflijk goed. De moeder speelt met hen als was ze zelf nog een puppy. Romi is een echte schat. De meeste pups hebben al een naam maar een aantal eigenaars zwoegen nog over de roepnaam. Ze hebben nog even de tijd. Door het prachtig weer zitten ze de hele dag buiten, netjes onder een tent. Ze mochten ook al eens in de weide achter het huis. Dolle pret natuurlijk. Bekijk de foto's!
Week 7
De laatste week is achter de rug. Het wordt de hoogste tijd dat de pups naar hun nieuwe eigenaars gaan. De nieuwe mensen zien tellen zenuwachtig de nachtjes af om hun nieuwe vriend te verwelkomen. Gastheer Jan maar vooral gastvrouw Christel hebben meer dan hun best gedaan om de pups om een fatsoenlijke manier op te laten groeien en op te voeden. De voorlaatste reeks foto's...
Het afscheid
We sluiten alweer een hoofdtuk af. Alle pups zijn veilig tot op hun nieuw adres geraakt. Iedereen blij en eindelijk wat rust bij Christel...
Réunie op het strand van Cadzand op 7 november 2021
Een bijzonder leuk initiatief van fokster Christel en haar man Jan om eer réunie te organiseren op het strand van Cadzand. De pups zijn nu zes maanden oud en 5 van de 8 eigenaars waren aanwezig. Dat mag men een succes noemen temeer dat niet iedereen in de buurt woont van het Nederlandse Cadzand. Het waaide verschrikkelijk maar dat kon de pret niet bederven. Voor herhaling vatbaar! Dank je wel Christel en Jan!
15 maart 2021: de geboorte van het nest van Omi en Harry: 2 reuen en 3 teven
De geboorte was voorzien voor vrijdag 19 maart maar op dag 59 gaf ze al aan dat zij die werpdatum niet zou halen. Ze had ontsluiting. We hadden vooraf al beslist dat -gezien haar voorgeschiedenis- we zouden opteren voor een keizersnede. Om 21.30 werd bij de dierenarts alles in gereedheid gebracht voor de geboorte. We waren blij dat we voor deze optie hadden gekozen want een hoorn was volledig dicht. We zouden drie pups hebben verloren. Maar toch zat er een pup dood in de baarmoeder. Eentje zou het ook niet halen maar door de koelbloedigheid van het team sleepten we de pup er toch doorheen. Volg hier elke week een verslag(je).
Week 1
De eerste week is altijd de lastigste week. De pups zijn net geboren (5 dagen te vroeg) en zijn eigenlijk prematuren. De moeder heeft net een keizersnede achter de rug en moet ook de nodige verzorging krijgen. Het is een 24/7 job. Wie denkt: 'dat klaren we wel even', doolt. Uiteraard zijn vijf pups geen elf maar onderschat het niet. Drinken ze allemaal goed? Volgen ze allemaal de groeicurve? Je blijft er mee bezig. De eerste week is nu achter de rug, de zorgen verminderen wat maar we blijven aandachtig... De foto's.
Week 2
De tweede week zullen we niet gauw vergeten. Nadat de eerste week voorbij denderde als een trein, stokte de locomotief de afgelopen week. De gezondheid van het teefje met het gele bandje ging plots heel snel achteruit: geen kracht meer om te drinken; de tut van de papfles zat doelloos in haar mond; zelfs puppymelk bijvoeren met een spuitje lukte maar half. Een deel van de melk kwam langs de neus terug naar buiten. Haar gewicht stabiliseerde en begon te zakken; haar temperatuur daalde. Al onze ervaring over zoveel jaren heen bracht geen soelaas. Ze begon naar adem te happen en dat is het begin van het eind. Dierenarts bijgehaald en die kon enkel bevestigen wat wij al een paar dagen vermoedden: deze pup zou het niet halen. Een slokdarmsonde werd nog overwogen maar we beslisten om de natuur zijn gang te laten gaan. Een sukkelaartje wens je niemand toe. Tegen de avond hadden we een pup minder en vragen des te meer. Vragen waar we helaas nooit een antwoord zouden op krijgen...
De vier achterblijvers doen het gelukkig prima zoadat wij deze zwarte bladzijde om kunnen draaien.
De vier achterblijvers doen het gelukkig prima zoadat wij deze zwarte bladzijde om kunnen draaien.
Week 3
In de derde week gaan zoals altijd de oogjes en de oortjes open. Vast voedsel is er nog niet bij. Met vier pups heeft Omi melk zat. De eerste bezoekers komen al eens kijken. De foto's spreken voor zich...
Week 4
Een normale week zoals eigenlijk alle weken horen te zijn. De vier pups stellen het bijzonder goed. Mama Omi zorgt voor haar kroost en deze week aten ze ook voor het eerst vast voedsel. Altijd een hele onderneming maar met vier pups heb je uiteraard minder het omkijken naar dan bij 11 om maar iets te zeggen. Deze week verwachten we bezoek en zullen de toekomstige eigenaars voor het eerst kennis maken met hun toekomstige huisgenoot.
Week 5
Deze week kregen we veel bezoek over de vloer. Alle toekomstige eigenaars kwamen een kijkje nemen naar hun toekomstige vriend(in). Iedereen was in de wolken want binnenkort gaan ze hun nieuw avontuur tegemoet. Een reis van hopelijk vele jaren. In het begin met meer vallen dan opstaan maar uiteindelijk bereikt iedereen het niveau dat ze de hele opleiding hebben doorlopen en daarna de godganse dag hun baas kunnen plezieren. En in afwachting blijven ze maar groeien en groeien...
Week 6
Te koud voor de tijd van het jaar. Dus blijven ze nog even binnen. Vooral de koude noordenwind doet er geen goed aan. Maar de ren is voor de pups toch te klein geworden. Ze willen er uit. Ze willen verkennen en impressies opdoen. Indrukken die een blauwdruk voor hun verdere leven zullen zijn. Deze week hadden we ook de hulp van Yvette, waarvoor dank! Benieuwd naar de foto's? Hier komen ze!
Week 7
Het blijft koud en winderig. Ze moeten overdag uiteraard naar buiten of ze breken de tent af. Een warmtelamp is een prima uitvinding en zorgt voor wat comfort. Ze blijven niet alleen in de ren. Ook de tuin dient te worden gesnoeid en de kippen bezocht. De haan vindt hun gedrag niet aangepast, komt naar de draad en pikt dan even waarschuwend in hun neus. Uiteraard vinden ze dan plots de kippen iets minder interessant. Geen nood: er valt genoeg te ontdekken.
Hun verhaal loopt stilaan ten einde. Maar geen nood: een nieuw verhaal start dan met het nest van Romi.
Uiteraard hadden we regelmatig bezoek van de toekomstige eigenaars en van nieuwsgierigen...
Hun verhaal loopt stilaan ten einde. Maar geen nood: een nieuw verhaal start dan met het nest van Romi.
Uiteraard hadden we regelmatig bezoek van de toekomstige eigenaars en van nieuwsgierigen...
Week 8
Ziezo, het werk zit er op. Slechts vier puppy's maar evenveel inzet en toewijding dan bij een nest van 11. De pups gaan nu naar nieuwe eigenaars die wij al vele en vele jaren kennen. Iedereen is tevreden en hun nieuwe vriend is er meer dan welkom. Wij laten jullie meegenieten met de laatste foto's.
26 september 2020: Mientje haar eerste nest:
11 pups (8 reuen en 3 teven)
Mientje stond heel zwaar en daarom beslisten we om een keizersnede te laten uitvoeren. Harry had meer dan zijn best gedaan. Het team van Animo bracht meer liefst 11 pups ter wereld: 8 reuen en 3 teven! Wat een geluk dat we kozen voor een keizersnede. Wellicht hadden we een paar dooie pups en dat zou -gezien de enorme vraag naar een pup- wel erg spijtig zijn geweest.
Week 2
Zoals het steeds vergaat wanneer er een nest wordt geboren, gaat onze aandacht uit naar de moeder (een keizersnede moet steeds worden opgevolgd) en uiteraard naar de pups: drinken ze goed en is de moeder zorgzaam. Voor voor dit nest hebben we nog andere prioriteiten. Gezien wij nog nooit te maken kregen met elf (!) pups in één nest, betrappen wij onszelf erop dat wij voortdurend zitten te tellen. Lang geleden maakten we eens mee dat de moeder op een pup was gaan liggen. Uiteraard konden we voor die pup niets meer doen. Dat willen we sindsdien ten alle tijde vermijden! Dus tellen we voortdurend de pups: 44 pootjes die wriemelen. Maar Mientje is een voorzichtige moeder. Omi en Mabel gaan af en toe eens kijken. Dat staat ze toe als ze maar niet te dicht komen. Leuk om zien. Eerst doen ze alsof ze niet merken dat de moeder naast hen staat en hen aankijkt maar na een paar seconden draaien ze hun hoofd weg en druipen ze af. Wanneer we bijvoeren helpt Mabel de puppy's schoon te houden. Dat vindt ze dan weer wel goed. Enkele foto's.
Week 3
De derde week is achter de rug. De pups eten sinds gisteren zelfstandig. Mientje heeft het druk met de elf hongerige magen die zij moet zien te vullen. Ze vermagert terwijl je er op staat te kijken. De pups wegen nu 2,250 kg: best fors voor een groot nest.
Week 4
Deze week zij het echt hondjes geworden: zelfstandig, speels en de eerste lessen in zindelijkheid verliepen meer dan voorbeeldig. Alles verloopt voorspoedig. En hoe goed we ook zijn ingericht en hoe groot de ruimte ook is waarover we beschikken, alles blijkt nu al te klein. Elf pups is nu ook niet een kleinigheidje om zomaar even weg te moffelen. Mientje is een fantastische moeder: zorgzaam en begripvol. Tien tepels en elf pups: er staat altijd eentje op wacht! Gelukkig krijgen ze genoeg voeding. Het weer was de zaterdag prima. Dus mochten ze voor het eerst naar buiten.
Toch een bedenking voor het nageslacht: in coronatijden valt het niet mee om een nest op te voeden. Geen bezoek omwille van de lockdown: jammer maar het is niet anders.
Toch een bedenking voor het nageslacht: in coronatijden valt het niet mee om een nest op te voeden. Geen bezoek omwille van de lockdown: jammer maar het is niet anders.
Week 5
In de vijfde week mochten de pups naar buiten. Het weer was lekker en voor die elf pups was het natuurlijk een hele ontdekking. In het begin wat onwennig maar dat veranderde heel vlug. Deze weel mochten de mensen per twee en coronaproof een kijkje komen nemen naar hun toekomstige vriend. Iedereen tevreden!
Week 6 en 7
Covid 19 is er de oorzaak van dat wij veel te weinig mensen mogen ontvangen. Het is niet anders. Ook nieuwe mensen voor komende nesten kunnen niet eens komen kijken en dat is uiteraard doorjammer. Maar daar trekken de pups zich niets van aan. Die blijven groeien en spelen met elkaar. Mientje bouwen we af. De melkproductie vermindert en zo hoort het ook.
Bekijk de foto's van de pups met hun toekomstige naam.
Bekijk de foto's van de pups met hun toekomstige naam.
Week 8
De laatste week is ook altijd de moeilijkste week. De pups verblijven noodgewongen in de ren maar eigenlijk willen ze van alles ontdekken. Ze weten al lang dat ze broers en zussen hebben. Mama Mientje moeten we er een beetje van weg houden want de melkproductie moet verminderen. Af en toe komt ze eens piepen aan de draad waarna alle pups als een gek naar buiten stormen. De pups worden ook opgehaald door de nieuwe baasjes. Altijd een moeilijk en emotioneel moment.
21 mei 2019: de geboorte van het nest van omi en Harry
Omi maakt er een gewoonte van om vroeger dan gepland haar nest ter wereld te brengen. In de vroege ochtend van 21 mei werden de pups geboren.
Vijf gezonde pups kwamen ter wereld. Het zesde liet te lang op zich wachten en haalde het niet.
Jammer dat we alweer een aantal mensen moeten ontgoochelen.
Fokken is zelden een leuke bezigheid. Hopelijk groeit het nestje voorspoedig op.
Vijf gezonde pups kwamen ter wereld. Het zesde liet te lang op zich wachten en haalde het niet.
Jammer dat we alweer een aantal mensen moeten ontgoochelen.
Fokken is zelden een leuke bezigheid. Hopelijk groeit het nestje voorspoedig op.
Zo ging het er aan toe:
6.40: geboorte reu
7.30: geboorte teef
7.55: geboorte reu
8.30: geboorte reu
8.50: geboorte teef
14.00: geboorte reu na een keizersnede. Helaas heeft die het niet gehaald...
6.40: geboorte reu
7.30: geboorte teef
7.55: geboorte reu
8.30: geboorte reu
8.50: geboorte teef
14.00: geboorte reu na een keizersnede. Helaas heeft die het niet gehaald...
Week 1
Nu de pups zijn geboren en wij hebben geaccepteerd dat een pup het net haalde, zijn we toch tevreden met het nest. Ze verkeren in goede gezondheid en ook de moeder herstelde wonderwel van de keizersnede. Veerle van de dierenartsenassociatie Animo, kan opereren als geen ander. Omi kreeg geen koorts en kon zich ten volle wijden aan haar taak als moeder. Hilde sliep er de eerste week bij en werd bij het minste piepje wakker om te zien of alles goed ging.
Week 2
De eerste week is altijd de spannendste week. Er kan van alles mislopen -wat gelukkig in 99% van de gevallen niet gebeurt. De pups drinken goed en de gewichten gaan goed op. Ze hebben nu bandjes om de nek om ze beter te herkennen. Mientje komt af en toe naar de pups kijken en waagt zich al eens een keertje in de bak. Je ziet ze kijken en denken: waarom spelen die nu niet? En de mama laat het allemaal over haar kant gaan. De eerste bezoekers komen al eens een kijkje nemen.
Week 3
Tijdens de derde week gebeurt er heel wat: oogjes en oortjes open, de eerste keer dat ze blaffen en zelf verschieten door het lawaai. De coördinatie die nog niet lukt wanneer ze de eerste stapjes zetten. Ze schijnen steeds net uit de kroeg te komen... Ze beginnen met vast voedsel. Wat een klerezooi in het begin: ze morsen, lopen er in... je hebt handen tekort.
En uiteraard bezoek: sommigen loeren al naar wat ze zullen meekrijgen. Helaas: we kiezen altijd zelf...
En uiteraard bezoek: sommigen loeren al naar wat ze zullen meekrijgen. Helaas: we kiezen altijd zelf...
Week 4
De vierde week aangebroken. Tijd om het werk van Omi over te nemen. Ze slapen nu zonder de moeder in de buurt en een slokje melk is enkel nog aangewezen 's morgens en 's avonds. Hun maaltijden bestaat uit vast voedsel. In het begin was het klooien maar daar zijn ze nu al goed mee weg. Als je goed kijkt zie je ze groeien. Ook gaan ze nu af en toe naar buiten. In het beginnen leken ze wel kinderen die voor het eerst werden achtergelaten in de crèche maar ook dat zijn ze gauw gewoon. En uiteraard komt er regelmatig bezoek over de vloer.
Week 5
Het weer is ons gunstig gezind. Na de kou van de eerste weken kondigt de weerman beter weer aan. Tijd om naar buiten te gaan en buiten te blijven. Onze nichtjes kwamen nog even op bezoek.
Week 6
Het aangekondigde lekker weer is een heuse hittegolf geworden. Temperaturen van boven de dertig graden. We zorgen ervoor dat ze voldoende kunnen afkoelen en dat ze steeds vers water in de buurt hebben. Ze groeien uit tot echte schatjes. Uiteraard kwamen de kinderen van de school langs om de pups in te prenten. De karakters worden nu duidelijk. We kunnen stilaan beginnen met kiezen.
5 oktober 2018: de geboorte van het nest van Omi en Pierke...
Hoewel de geboorte was gepland voor zaterdag 6 oktober werd tijdens de nacht van 5 oktober het nest geboren. We hadden -gezien de wachtlijst- gehoopt om heel wat mensen gelukkig te kunnen maken maar na de geboorte van de eerste pup (645 gram) wisten we dat dit een illusie was. Desalniettemin zijn we heel tevreden met de komst van uiteindelijk 5 pups. Het was een lange nacht maar Omi deed het bijzonder goed.
Hieronder zie je de foto's. Elke week vullen we deze pagina aan. Bezoek is welkom na 14 dagen.
Hieronder zie je de foto's. Elke week vullen we deze pagina aan. Bezoek is welkom na 14 dagen.
Week 2
Vijf pups hebben tepels zat. Geen gedrum voor de beste tepel. Er wordt gestampt en aan de tepels getrokken dat het een lieve lust is. Moe maar voldaan vallen ze dan in een hoekje in slaap. Omi speelt alweer de voorbeeldige moeder. Binnenkort gaan de oogjes open en leren ze te kruipen. Voorlopig is het genieten! Bekijk enkele foto's
Week 3
In de derde week gaat de oogjes open en beginnen ze van alles te horen. Een leuke tijd breekt aan...
Week 4
De pups uitgegroeid tot mini-hondjes. De werpkist is nu veel te klein waardoor ze nu verhuizen naar een groter verblijf. Oei blijft nog steeds een schitterende moeder. Ook Mabel -de ongetrouwde tante- houdt een oogje in het zeil. De bezoekers komen nu regelmatig een kijkje nemen. Jana, ons nichtje dat voor dierenarts studeert, komt af en toe voor het knuffelmoment...
Week 5
Alle eigenaars kwamen al een keertje langs. Sommigen komen wekelijks. Ook zij zien de pups groeien als kool. Drie kilogram wegen ze nu. Het zoeken naar een naam is al een tijdje aan de gang. Een naam beginnend met een R. Niet zo makkelijk. We hebben in elk geval een alternatief. Zoals je vorig jaar de namen lieten beginnen met Quick of Queen, beginnen ze nu met Royal.
Leerlingen uit het zesde op bezoek: het grote avontuur begint! Spelen tot... ze in slaap vallen!
Week 6
Dankzij het mooie weer van de laatste dagen verblijven de pups heel vaak buiten. 's Nachts verblijven ze binnen en slapen ze in een grote ruimte. Naast het verzorgen en eten op tijd en stond, hechten we veel belang aan de inprenting. De kinderen van de school zijn hier de ideale partners. Leuk om de joelende kinderen bezig te zien. En of de pups dit geweldig vinden. Ze groeien ook als kool en zo hoort het. De foto's zeggen alweer alles...
Week 7
We zitten in de laatste week. Keuzes zijn gemaakt en de hondjes zijn toegewezen. Als je maar één reutje hebt, valt dit reuze mee. Met de vier teven was dat even anders: de karakters zijn super; de ene al wat levendiger dan de ander. De eigenaars gaan mooie (en drukke) tijden tegemoet. Ze eten goed en uiteraard blijven de kinderen komen om te spelen. We stellen de pups even aan jullie voor. Even staan op de tafel is voor de ene een fluitje van een cent; voor de andere is er wat watervrees. Maar uiteindelijk komt alles wel goed.
Rood: Romina van het hof Tenberge
Geel: Romy van het hof Tenberge
Groen: Royal - Tess van het hof Tenberge
Blauw: Romeline van het hof Tenberge
Royal - Achiel van het hof Tenberge
Haar eerste nest in 2017
Maandag 24 juli 2017: nest pups Omi en Harry 5 reuen en 2 teven
De verwekking...
Gezellig in de tuin...
De geboorte: op maandag 24 juli werden de pups geboren
Omdat wij een groot nest verwachtten, hadden wij afspraak gemaakt met onze dierenarts om de pups geboren te laten worden met een keizersnede.
Helaas was de natuur ons iets te snel af en twee dagen voor de eigenlijke geboorte daalde de temperatuur. Midden in de nacht werden wij rond 02.45 gewekt door het gepiep van een pasgeboren pup. Als door een wesp gestoken vlogen wij uit ons bed en vonden we de eerstgeborene op de vloer van de hondenruimte. Mabel en Floere zaten erbij en keken ernaar... Omi had het helemaal alleen geklaard! Gelukkig hadden wij de werpkist de dag ervoor in gereedheid gebracht. Om toch maar voorbereid te zijn...
Helaas was de natuur ons iets te snel af en twee dagen voor de eigenlijke geboorte daalde de temperatuur. Midden in de nacht werden wij rond 02.45 gewekt door het gepiep van een pasgeboren pup. Als door een wesp gestoken vlogen wij uit ons bed en vonden we de eerstgeborene op de vloer van de hondenruimte. Mabel en Floere zaten erbij en keken ernaar... Omi had het helemaal alleen geklaard! Gelukkig hadden wij de werpkist de dag ervoor in gereedheid gebracht. Om toch maar voorbereid te zijn...
5.00 in de morgen: vijf pups zijn reeds geboren. 3 reuen en 2 teven. Boven Brugge barst een onweder los. De voorbode voor nog meer? Tot nu toe verloopt alles prima en gedraagt Omi zich als een voorbeeldige moeder.
9.30: de bevalling is achter de rug. Helaas één dode pup. Uiteindelijk is Omi moeder van 5 jongens en 2 meisjes.
9.30: de bevalling is achter de rug. Helaas één dode pup. Uiteindelijk is Omi moeder van 5 jongens en 2 meisjes.
The day after: het is nogal warm. Ze liggen in gespreide slagorde...
Week 2
Omi is een schitterende moeder. We hadden in het verleden teven die dag en nacht bij hun pups bleven liggen. Onhandige teven die zich boven op een pup lieten ploffen. Omi is geen van beide. Ze blijft in de buurt van de werpkist en is attent op de geluidjes van de pups. Voorzichtig stapt ze in de kist en zoekt een plekje waar ze zich probleemloos kan neervlijen. Ze is ook helemaal niet bezitterig. Ze heeft er geen erg in wanneer de andere teven een kijkje komen nemen. Ze waakt vanop afstand. Allemaal zaken die ons gerust stellen. En dat voor haar eerste nest...
De foto's...
De foto's...
Week 3
We starten de derde week. Wie eens in de week komt piepen herkent de pups niet. Ze wegen reeds meer dan 1 kg. Omi haar melk kun je als 'voedzaam' bestellen. De ingang van de kist hebben we moeten verhogen. Eéntje waggelde al naar buiten (uiteraard midden in de nacht maar gelukkig slaap ik als een muis in het meel...) Eigenlijk gillen ze dan de hele buurt wakker. Hilde -als uitzondering op de regel- hoort helaas niets.
De oogjes gaan open en ze beginnen te verkennen. De laatste week krijgt Omi hulp van Mabel. Zij helpt de pups te kuisen en stimuleert de spijsvertering. En Omi... laat het allemaal over haar kant gaan. Schitterende meid!
De foto's spreken alweer boekdelen.
De oogjes gaan open en ze beginnen te verkennen. De laatste week krijgt Omi hulp van Mabel. Zij helpt de pups te kuisen en stimuleert de spijsvertering. En Omi... laat het allemaal over haar kant gaan. Schitterende meid!
De foto's spreken alweer boekdelen.
Week 4
De puppy's slapen, eten en ontdekken dat ze broertjes en zusjes hebben. We kunnen ze niet langer in de werpkist houden. Voor deze week hebben wij de kist groter gemaakt. Ze kunnen nu de pootjes strekken en rondwaggelen op de krantenvloer. Volgende week mogen ze voor het eerst naar buiten. Ook het bezoek is welkom. Hoewel we ze nog niet kunnen zeggen wie hun nieuwe vriend wordt, leren ze alvast hoe een pup vast te houden.
Geniet van de foto's.
Geniet van de foto's.
Week 5
We starten de vijfde week. Het weer is op z'n Belgisch maar dat kan de pret niet bederven. De binnenkennel is veel te klein geworden. Enkel 's nachts slapen ze nog binnen. 's Morgens in de vroegte staan ze te springen en te piepen om naar buiten te gaan. Het is zalig om de pups bezig te zien: ze eten bijna met mes en vork (ze schrokken niet!) en spelen heerlijk met elkaar. Bezoek is welkom en ook hier merken we discipline. Rustig met de pups kunnen omgaan is ook een gave. Het vormt hun karakter en ze leren zich van jongs af aan zich te onderwerpen.
Binnenkorst start het nieuwe schooljaar (mijn 42ste!) en dan komen de kinderen uit de zesde klas elke dag spelen met de pups.
De foto's spreken alweer boekdelen...
Binnenkorst start het nieuwe schooljaar (mijn 42ste!) en dan komen de kinderen uit de zesde klas elke dag spelen met de pups.
De foto's spreken alweer boekdelen...
De familie Talpe heeft er lang op moeten wachten maar eindelijk kunnen ze de nachtjes aftellen. Op 15 september zal Quick-Kamiel hun gezin vervoegen. En of hij welkom zal zijn. Thomas, Luise en Anna zien het al helemaal zitten!
Week 6
De zesde week zetten we in en iedereen is reuze benieuwd welke pup hun gezin weldra komt vervoegen. Na veel wikken en wegen hebben wij alle pups toegewezen. Niemand klaagt want ze zijn zonder enige uitzondering allemaal even mooi. Nog een week en de school begint. Vanaf dan komen de kinderen de pups socialiseren. Een blauwdruk voor hun verdere leven. Niets is belangrijker tijdens de inprentingsfase dan dat ze vaak mensen (kinderen) zien. Maar ondertussen hebben ze ook ander bezoek! De foto's.
Week 7
De zevende week gaat van start. De pups worden elke dag wat groter (logisch) en spelen van de vroege ochtend tot de late avond met broers en zussen. Tussendoor slapen ze heel vaak, zalvend voor hun karakter. Wat vooral opvalt bij dit nest: de rust. Af en toe een kefje maar voor de rest lijk je te kijken naar een stomme film. De eigenaars zullen niet mogen mopperen: het is een schitterend nest. Over anderhalve week start de uittocht...
Op de catwalk
Quick-Kamiel
Quick-Flynn
Quick-Scott
Quick-Qeedo
Quick-James
Queen-Cato
Queen-Mila
Week 8
Terwijl de orkaan Irma Cuba teistert en zijn weg zoekt naar het immer warme Florida, schijnt hier warempel de zon...
Dus mochten de pups een uurtje uit de ren om in het gras te ravotten. Over enkele dagen vertrekken ze naar hun nieuwe eigenaars. Jong leven in huis en bij ons keert dan de rust terug.
Dus mochten de pups een uurtje uit de ren om in het gras te ravotten. Over enkele dagen vertrekken ze naar hun nieuwe eigenaars. Jong leven in huis en bij ons keert dan de rust terug.
Naar hun nieuwe thuis
De tijd is aangebroken dat de pups naar hun nieuwe thuis vertrekken. Hopelijk een nieuwe en mooie toekomst tegemoet. Want: nergens beter dan thuis (of hoe klinkt die begintune?).
Scott en James gaan trainen...
